PULIA AMIKA

Trapsad

Nëntëdhjet e tet
Gushti i par
Ne Po prisnim një orar
Ora tre në Mëngjes 
Një fugon që u ndes.
Sally ishte një njëri 
Poshtë krahëve dy fëmi
Drejt një rruge pa drejtësi 
Por me endrra pa kufi.
Ishte nat me pak drita 
Né të fshehur si bandita
Nje gommone dhe fëmij
Per një rrugë për liri.
Kuajt u ndezën me shum zhurm 
Pa mundësi për pak gjum.
Katër ore pa ndalim 
ne nje ëndër për ndryshim
Deti ishte shum rrëhat 
Ne si peshk ecënim lart.
Ishim shum pesha e rënd
Nderkoh uji na ka zën.
Frika ishte e pa ndaluar 
Zëmra rrehte e shkalluar
Uji futesh nga një vrim 
Dhe vazhdonte si burim.
Selly ishte pozitive 
me kurajo dhe me zgjidhje 
Dorën vuri per ta ndaluar
Sepse rruga ska mbaruar.
Kuajt vazhdonin pa ndalim 
Për te par pak ndriçim.
Mbas dy ore duar mbi kok
Shpresa ishte ‘’për pak tok’’
Sally ishte një njëri 
Poshtë krahëve dy fëmi
Drejt një rruge pa drejtsi 
Por me ëndrra pa kufi.
Ishte natë me pak drita 
Ne te fshehur si bandita
Një gomone dhe fëmi
Për një rrugë për liri.
Kur pam dritat si Amerika 
Shpresa fitoj 
PULIA AMIkA