Sa Kanyang Mga Kamay

poppianoandguitar

Berso 1:
Sa katahimikan ng simula, nang lahat ay wala pa,
Nagsalita ang Diyos ng liwanag, at mundo'y lumitaw na.
Bundok at karagatan, bituing kumikislap,
Ngunit tao ang nilikha na sa puso Niya’y nakatatak.
Koro:
Hinubog Niya sa alabok, hiningahan ng buhay,
Ginawa sa Kanyang wangis, upang sa mundo'y mamuhay.
Bawat hininga’y pangako, pag-ibig na walang hanggan,
Nililok ng Kanyang dunong, nasa Kanyang mga kamay.
Berso 2:
Sa bulong ng Espiritu, binigyang-buhay Niya ang tao,
Tinawag na magkaisa, binasbasan ng Kanyang lakas.
Bawat tibok, bawat sandali, kilala Niya’t bantay,
Nilikha para sa layunin, sa Kanya’y walang kapantay.
Koro:
Hinubog Niya sa alabok, hiningahan ng buhay,
Ginawa sa Kanyang wangis, upang sa mundo'y mamuhay.
Bawat hininga’y pangako, pag-ibig na walang hanggan,
Nililok ng Kanyang dunong, nasa Kanyang mga kamay.
Tulay:
At nang tayo'y naligaw, Siya'y tumawag ng may lambing,
Upang tayo’y muling balikan, sa Kanyang pag-ibig na gising.
Tayo'y Kanyang obra, nilikha at minahal,
Nagdadala ng Kanyang wangis, Ama, Anak, at Banal na Espiritu.